# 1

    Odkąd trafiłam na bloga Drewnianej Kobiety, moje drewniane życie zaczęło znów powoli przeć do przodu. Nie zrzucam całej winy na nią - brońcie mnie Jasności! Po prostu jej blog i małe cuda, które tam tworzy, dały mi w pewien sposób psztyka w nos i od tamtej pory mam więcej energii i ochoty na włóczęgę po lesie w poszukiwaniu drewna i robienia zdjęć. 

    Zdjęcia co prawda mi nie wychodzą jak na razie. Jednak posiadam cichą nadzieję, że w końcu ogarnę ten aparat tak, że będą wychodzić. 

    Dzisiaj moja skromna osoba zagościła na przystani. Można na niej bardzo ciekawe rzeczy znaleźć - w sensie bardzo ładne drzewa i drewna :D - a bosmani również posiadają kilka fajnych desek, do których może kiedyś się przytulę :)

    Jednak trochę pochodziłam po niej i niestety tym razem nic ciekawego do transportu na własną kieszeń nie znalazłam. Dziwnie bym wyglądała z półtora metrową brzozową gałęzią mającą średnicę 20 centymetrów... Jednak znalazłam kilka fajnych, wolno leżących pieńków, które z dużą chęcią przytulę i muszę porozmawiać z Drewnianym Panem, czy leśniczy również i tam urzęduje. 

    Zobaczy się.

    A teraz kilka zdjęć z dzisiejszego dnia :)

Nasze przystaniowe koty. Wiecznie pałętające się pod nogami, wiecznie głodne :)

Mój brat skrobiący Katarzynkę, naszą przystaniową motorówę z lat 70 :)

 Jakaś huba.

Wiórki zostawione przez nasze przystaniowe drewniaki - Bobry :)

Najwspanialsza ruina na świecie - wieżyczka nawigująca na wejście na przystań :)

 Kiślak sarenka biegnący do mnie :)

Kolejna huba :) 

I rów w lesie, jeden z bardzo licznych :)

    Pozdrawiam i do następnego :)